Riječ autora
Ciklus radova koji sam započeo 2019 godine nazvao sam “Gravitacije budućnosti” inspirisan svakodnevnim životom i naglom promjenom brzine protoka vremena, od tog momenta na dalje. To neobično ubrzanje protoka vremena, dešavalo se upravo tih godina i bilo je jako primijetno i uočljivo. Nagli razvoj tehnologija, ogroman napredak u naučnim otkrićima, dostupnost “običnom, malom čovjeku” svih mogućih tehnoloških inovacija i sama sposobnost ili nesposobnost da se ide ukorak sa vremenom, ovih godina bili su jako upitni, zanimljivi za posmatranje. Od straha do oduševljenja, od običnog mobilnog telefona do superkompjutera u mini formi. Pratiti takav razvoj, starije generacije nijesu mogle, dok se javio zanimljiv fenomen da djeca sa velkom lakoćom plivaju u tim “novim” vodama.
Postoji neka sila u centru univerzuma koja ljudski rod vuče da, preskačući vijekove i decenije, praktično iz sata u sat, ide krupnim koracima naprijed. Upravo tu silu sam nazvao “Gravitacije budućnosti” i pokušao na svojim slikama da donekle opišm taj fenomen, fenomen za koji su mlade generacije potpuno spremne i žive ga bez vidljivih problema.
Drugi ciklus radova, proizišao logičnim slijedom iz ovog, nazvao sam “Veliki karneval i druge priče”. Naime 2020 počinje Kovid period, nešto nezapamćeno u istoriji čovječanstva i pored toga što je bilo i mnogo strašnijih pomora od bolesti, u davnim vremenima. Pojam logdauna, zatvaranja i zabrane kretanja, pokazao je ljude tačno onakvim kakvi jesu. Sebično egoistični pokvareni, groteskni. Pojavio se kod mene poriv da karikaturalno prikažem sve naše mane i kritički sagledavam taj period, kao i dane nakon kovid perioda. “Druge priče” su jednostavno restlovi ova dva ciklusa koji su međusobno povezani i prepliću se.
Živimo svakodnevmnicu koja je duboko inspirativna za stvaraoce. Tehnički, sve moje slike većih formata su ulja na platnu. Postupak slikanja je donekle neobičan. Naime ja prvo pravim apstraktnu podlogu, nanoseći boju na platno šparhtlom. Tako dobijam primarno platno jače obojeno. Nakon toga dok je boja svježa uzimam otisak, preklapajući drugim platnom ovu prvu podlogu…nakon otiskivanja podižem platno i tako imam dvije podloge, jednu jačeg obojenja i drugu, pastelnu i blagog kolorita.
Postupak slikanja je više duhovni nego mehanički…nakon dugog posmatranja obojenih apstraktnih površina, počinjem uočavati oblike, konture, likove i sav taj koloplet njihovih međusobnih odnosa. Izvlačim to uočeno iz haosa, pretvarajući apstrakciju u nadrealnu sliku. Na ovaj način počinjem i završavam svoja djela, koja su prizvana da izrone iz tame, možda moje podsvijesti, a možda iz neke paralelne stvarnosti ili kolektivnog arhetipskog zapisa ili koda.